Setki tysięcy sprzedanych płyt, ścieżki dźwiękowe do nagradzanych filmowych produkcji i cenionych seriali, estyma takich artystów jak Kamasi Washington, Bonobo, Ólafur Arnalds, BADBADNOTGOOD czy Floating Points - w ciągu dwudziestu lat działalności The Cinematic Orchestra pozostawili w historii muzyki rozrywkowej bardzo wyraźny akcent. Kolektyw dowodzony przez założyciela Jasona Swinscoe i jego długoletniego przyjaciela i współpracownika Dominica Smitha powraca po dwunastu latach z czwartym studyjnym albumem, by znów zachwycić słuchaczy jedynym w swoim rodzaju połączeniem poruszających melodii, nowoczesnej elektroniki, jazzowych improwizacji, muzyki klasycznej i pejzaży o filmowym potencjale.
"To Believe" to siedem
starannie wyselekcjonowanych kompozycji, dopracowanych w najdrobniejszych
szczegółach. Melancholia, przestrzeń, tajemniczość i odrobina mroku zawarta w
dźwiękach sprawiają, że albumu słucha się z przyjemnością, odkrywając z każdym
kolejnym podejściem nowe smaczki aranżacyjne skryte za subtelnymi wokalami i
warstwami brzmieniowymi. Jak przed kilkoma laty pisano na łamach Pitchforka,
„Cinematic zawsze mierzyli wyżej, rekrutując wybitnych instrumentalistów,
czerpiąc głęboko z jazzu i tworząc płyty, które jawiły się bardziej jako
rozrastające się, uważnie skonstruowane suity niż zwykłe kolekcje piosenek.”
Słowa dziennikarza tego ważnego serwisu muzycznego można odnieść także do
najnowszego materiału, wydanego nakładem prestiżowej wytwórni Ninja Tune.
Podobnie jak w ubiegłych latach w
nagraniach albumu wzięli udział znakomici goście. Swoich głosów użyczyli: ceniony raper Roots Manuva oraz wokaliści Moses Sumney,
Tawaih, Heidi Vogel oraz Grey Reverend. O brzmienie zadbali także odpowiedzialny
za muzyczne eksperymenty z elektroniką Patrick Carpenter, perkusista Luke
Flowers, saksofonista Tom Chant, pianista Nick Ramm, gitarzysta Stuart McCallum
oraz kontrabasista Phil France. Okładkę płyty zaprojektowali zaś znani ze
współpracy z Aphex Twinem i Autechre Designers Republic.
"To Believe" to
niespełna sześćdziesięciominutowa koncepcyjna opowieść, analizująca pojęcie wiary.
Nie jest to historia odnosząca się do religii, lecz badająca zagadnienie pod
kątem zarówno pozytywnego, jak i negatywnego wpływu na ludzkie życie, przyczyn
i skutków. To refleksja na temat kondycji społeczeństwa, dotkniętego przez
nierozważną politykę światowych mocarstw. Nie brakuje tam także odniesień do
zespołowej przeszłości - artyści wspominają klubową scenę Londynu lat
dziewięćdziesiątych, odwołując się do niej w dźwiękach. Nawiązują też do swoich
poprzednich wydawnictw.
Brzmienie albumu oparte w dużej mierze
na minimalizmie i subtelności, stwarza słuchaczom pole do własnej interpretacji
i zanurzenia się w eterycznych melodiach oraz pozostawia miejsce dla emocji. Przestrzenne
pejzaże, instrumentalne pasaże z wykorzystaniem orkiestracji, gitar,
instrumentów dętych i klawiszowych odjazdów tworzą bazę dla damskich i męskich
wokali. Wszystkie siedem kompozycji utrzymuje bardzo wysoki poziom, w związku z
czym trudno wskazać te wyróżniające się. Przepiękne są zarówno singlowe,
refleksyjne i nostalgiczne, "To Believe" i "A Promise", nieco
mroczny "Zero One/This Fantasy", jazzowa, dziewięciominutowa
improwizacja "Lessons", urzekający delikatnością "Wait For
Now", mistyczny "The Workers Of Art" jak i oparty na kontrastach,
najbardziej taneczny " A Caged Bird/Imitations Of Life".
Płyta wymyka się gatunkowym klasyfikacjom,
dzięki czemu może sprostać oczekiwaniom różnych grup odbiorców, zarówno
gustujących w klasyce i jazzie, jak i eksperymentach, post rocku, a nawet hip-hopie.
Sami artyści są bardzo zadowoleni z efektów współpracy z gośćmi i przyjaciółmi,
przyznając, że mają spory zapas materiału, który ukaże się już niebawem. Zapewniają
także, że fani nie będą zmuszeni czekać na nowe dźwięki kolejnych dwunastu lat.
Jak nowe utwory sprawdzą się w wersji koncertowej będzie można przekonać się
już w maju, gdy zespół odwiedzi pięć polskich miast. Szczegółowe informacje w
kalendarzu.
8/10
Posłuchaj fragmentu: The Cinematic Orchestra - Lessons
