Przytłacza i dobija cię rzeczywistość? Wkurza to, co dzieje się dookoła i na co nie masz bezpośredniego wpływu? Te emocje warto wykrzyczeć, choćby poprzez muzykę. Bartosz Boro Borowski, Rafał Jurewicz, Łukasz Kumański i Maciej Szkudlarek mają na to dobry sposób - wracają z nową płytą, która świetnie sprawdzi się w takich okolicznościach. Drugi album Why Bother? to wypowiedź bezkompromisowa i bardzo bezpośrednia.
To miał być projekt na chwilę, forma ekspresji emocji i buntu przeciwko zastanej rzeczywistości, ale stało się inaczej - i bardzo dobrze, bo twórczość zespołu idealnie wpisuje się w czasy, w których żyjemy. Kolektyw, do którego na pierwszym albumie dołączali goście, by wyrazić swoje emocje wokalnie i tekstowo, podjął wyzwanie prezentacji tego materiału na żywo, w wyniku czego ukształtował się silny i zwarty, czteroosobowy skład przyjaciół, którzy rozumieją się niemal bez słów. Tę energię i porozumienie słychać na nowym wydawnictwie.
Jest oczywiście głośno, szybko, mocno, punkowo - czyli tak, jak powinno być w takiej muzyce. Nie brakuje jednak też kilku zaskoczeń, jak chociażby finałowy, bardzo transowy, hipnotyzujący, lekko jazzujący, jedenastominutowy finał "Nosedive". W zasadzie trudno tę muzykę jednoznacznie przypisać do konkretnej estetyki - jest w niej wszystko to, co osobiście cenią jej twórcy. Do "Where Is Home" można skakać i pogować w najlepsze. Groza i
bezkompromisowość leje się z "Dicks In The Sky", ze świetnym, budującym
napięcie wstępem, chwytliwą melodią wokalu i kołyszącym charakterem. W "No Entry, Pure Gold" słychać nie tylko echa punkowe, lecz także nawiązania do twórczości Swans, Przestery, zgrzyty, mrok, niepokój i wściekłe, rozpędzone galopady to zaś domena "SWAP".
Świetnie w tej muzyce odnalazł się Rafał Jurewicz, którego ekspresyjny wokal pasuje zarówno do punkowych hałasów jak i rozmytych, zamglonych eksperymentów. Artysta doskonale potrafi przekazać strach, grozę i wściekłość, lecz także zahipnotyzować - krótko pisząc jest wszechstronny. Poraża "Smycz", w której Rafał swoim krzykiem wyraża niemal całe zło wszechświata, a gitary wwiercają się w umysł odbiorcy, siejąc w nim spustoszenie.
Dwójka to bardzo dobra, spójna płyta, która ma ogromny potencjał koncertowy. Świetnie sprawdzi się w małych, kameralnych klubach, gdzie kontakt muzyków z publicznością jest bardzo bezpośredni. Tam z pewnością ukaże pełnię swojej energii, mocy i hałaśliwości, która udzieli się uczestnikom, porywając ich do szaleństwa. Okazja, by poczuć te emocje na własnej skórze już w marcu, szczegóły poniżej:
85%
Posłuchaj płyty: Why Bother? - II
