Koniec, kres - te słowa coraz częściej pojawiają się w naszych głowach, gdy myślimy o toczących się wydarzeniach zarówno na skalę lokalną jak i globalną, a tym samym niestety też o naszych planach, marzeniach. Choć na świecie zdecydowanie nie jest dobrze, jedno jest pewne - nie kończy się dobra muzyka. Udowadniają to na swoim nowym albumie Primordial, którzy wracają w świetnej formie.
Świat zmierzający ku zagładzie, wyniszczający się wzajemnie ludzie, autodestrukcja spowodowana nadmiernym korzystaniem z technologicznych dobroci, zapaść wartości, utrata zdrowia zarówno fizycznego jak i psychicznego, szerząca się wzajemna niechęć, polaryzacja, radykalizm - nie ma wątpliwości, kiedyś koniec wszystkiego nadejdzie nieuchronnie i systematycznie zmierzamy w tym kierunku. Póki jednak jeszcze żyjemy, warto działać i cieszyć się choćby z drobnych rzeczy, jak ten, bardzo dobry album.
Alan Averill śpiewa potężnie, wyrażając swoje wątpliwości w kontekście jakości współczesnego funkcjonowania, wykrzykując z pełną mocą swoje obawy o jutro. Tą szczerością dodaje jednocześnie sił, by się nie poddawać. Jak zawsze napisał bardzo dobre, głębokie teksty - o tym, że sukces ma zawsze wielu ojców, a gdy nadchodzi trudny czas, prawie wszyscy się odwracają, o walce o wszystko przeciw wszystkim, o klimatycznej zagładzie, a braku wzajemnego poszanowania.
Świetnie słucha się tej płyty także pod czysto muzycznym względem - choć zapowiadana była jako brutalna, gniewna i zbuntowana, dominuje na niej przede wszystkim gatunkowy eklektyzm. Są melodie, które się nuci, są świetne gitarowe riffy, pięknie prowadzona narracja przez wyjątkowy, pełen pasji głos wokalisty, jest ciężar idealnie zbilansowany nienachalną przystępnością.
To muzyka, która świetnie zabrzmi właściwie każdego dnia, o dowolnej porze - pełna energii, pomysłów i mimo mrocznych tekstów nie pozbawiona ciepła i pasji. Taka, która się nie nudzi, nie nuży. Być może ktoś stwierdzi, że to wszystko już było, że to nic nowego - ot kolejna metalowa płyta, która wykracza trochę poza schemat. Nagrana jest jednak w taki sposób, że przyciąga, że chce się po nią sięgać regularnie. Jest mocna, wyrazista, mroczna, a zarazem przystępna, a przy okazji pięknie podkreśla styl Primordial. Warto po nią sięgnąć, choćby wieczorem po pracy.
81%
Posłuchaj płyty: Primordial - How It Ends
