W piątkowe popołudnie poznaliśmy dwa kolejne ważne punkty programu tegorocznej edycji Ino-Rock Festival. Do składu sierpniowej imprezy dołączył zespół PAATOS, który powraca do działania po długiej przerwie oraz uwielbiany w naszym kraju Ray Wilson. Szwedzi otworzą festiwal w piątek 23 sierpnia, a wspomniany były wokalista Genesis zaprezentuje się z zespołem w ramach finałowego koncertu w sobotę 24 sierpnia.
W zimny i rześki lutowy wieczór w Falköping w 1993 roku dwa zespoły ze Sztokholmu, Landberk i Ägg, zagrały po raz pierwszy razem w lokalnym klubie rockowym. Dzięki temu spotkaniu narodziło się wzajemne poczucie muzycznego zrozumienia, które rozwinęło się jeszcze bardziej, gdy oba zespoły spotkały się rok później na koncercie w Vänersborgu. W 1999 roku, kiedy Reine Fiske, gitarzysta Landberk, został poproszony o akompaniowanie znanej folkowej piosenkarce Turid („szwedzkiej Kate Bush”), zdecydował się zaprosić do współpracy Stefana Dimle z Landberk oraz Ricarda Nettermalma i Johana Walléna z Ägg.
Po ostatnim koncercie z Turid na festiwalu w sierpniu 2002 roku Reine, Stefan, Ricard i Johan poczuli, że naturalną rzeczą będzie kontynuowanie muzycznej współpracy. Połączona muzyczna energia swobodnie przepływała między nimi, co doprowadziło do niezwykłego skonsolidowania zespołu po dwukrotnym występie jako zespół instrumentalny w szwedzkiej telewizji. Brakowało jednak wokalisty… Po czasie spędzonym z Turid wydawało się, że najodpowiedniejszy będzie żeński głos. I wtedy myśli powędrowały w stronę Petronelli, która od dawna pisała muzykę razem z Ricardem. Skład został skompletowany i powstał Paatos. Turid napisała tekst do piosenki, która została zatytułowana „Tea” (znalazła się na pierwszej płycie Paatos), a która powstała tego samego wieczoru, kiedy urodziło się pierwsze dziecko Petronelli i Ricarda. Chociaż Paatos uważany jest za przedstawiciela rocka progresywnego, w jego muzyce łatwo odnaleźć można wpływy trip hopu (Portishead, Massive Attack), alternatywnego rocka (Radiohead) i metalu (Opeth i Porcupine Tree).
Na przestrzeni lat Paatos wydał pięć albumów studyjnych i jeden koncertowy, ale w 2013 roku zespół zrobił sobie przerwę, po czym oficjalnie rozwiązał się w 2015 roku. Tymczasem zalewie 3 lata później grupa została na mówiona na występ w Sztokholmie i zdała sobie sprawę, że wspólne granie jest zbyt przyjemne, by do niego nie powrócić. W składzie: Mikael Nilzen (klawisze), Ulf Ivarsson (bas), Peter Nylander (gitara), Hux Nettermalm (perkusja) i Petronella Nettermalm (śpiew, wiolonczela) rozpoczęli długie i mozolne próby, które miały doprowadzić do nagrania nowego albumu. Płyta jest prawie gotowa i niewykluczone, że jeszcze przed festiwalem ujrzy światło dzienne.
Ray Wilson rock’n’rolla ma w sercu, a jest na scenie już od 30 lat. Największą sławę przyniósł mu krótki, jednopłytowy epizod w grupie Genesis, który stanowił skuteczny doping do rozwoju solowej kariery.
Sukces zespołu Stillskin, w którym udzielał się wcześniej, zwrócił uwagę członków grupy Genesis, którzy zaproponowali Rayowi współpracę po odejściu Phila Collinsa. Takiej oferty nie można było odrzucić i już w 1997 zespół przystąpił do nagrań, a jesienią wydał nowy album zatytułowany „Calling All Stations”. Album szybko trafił na listy bestsellerów w Europie, natomiast nie przebił się w USA.
W latach 1998-1999 zespół koncertował w różnych miastach Europy (m.in. zagrał w Katowicach), lecz planowana trasa koncertowa w Ameryce została odwołana z powodu niskiej sprzedaży biletów. Z tego powodu w 2001 roku zespół zawiesił działalność, a Ray opuścił grupę. Jak to ujął wokalista, nie został zwolniony, ale dał jasno do zrozumienia, że ich współpraca dobiegła końca.
W kolejnych latach Wilson związał się z nowym zespołem - Cut, jednak i ta współpraca nie potrwała długo. Od 2001 roku Ray Wilson zaczął budować swoją solową karierę, którą rozpoczął koncertem na międzynarodowym festiwalu w Edynburgu. Następnie wyruszył w trasę - nie tylko po Europie, ale także po Ameryce Południowej i Środkowej. Jej zwieńczeniem był album „Change”.
W 2004 roku ukazał się jego drugi solowy album „The Next Best Thing”, po którym ponownie odbył światowe tournée, a także wystąpił na trasach z Dolores O’Riordan z Cranberries i frontmanem Supertramp Rogerem Hodgsonem. Udowadniając swoją wszechstronność, Ray współpracował także z holenderską gwiazdą DJ-ską Arminem Van Buurenem; nagrywając remiks własnej piosenki „ Yet Another Day ”; piosenka w 2005 roku zajęła pierwsze miejsce na listach przebojów tanecznych.
Po przerwie spowodowanej lockdownem Ray Wilson wyruszył w 2021 roku w trasę koncertową – tym razem jej hasłem przewodnim było Time And Social Distance. Trasę promował singel „Mother Earth”.
Jednym z najpopularniejszych projektów Raya Wilsona jest trasa koncertowa Genesis Classic, podczas której artysta wykonuje swoje interpretacje utworów legendarnej grupy.
Stale koncertując w Europie, Ray zawsze znajduje czas na spotkania z fanami.„To wielka radość regularnie spotykać ludzi, którzy przychodzą na moje koncerty i kupują płyty po każdym koncercie. Pozwala mi to nawiązać kontakt z publicznością i zrozumieć, dlaczego moja własna muzyka robi na niej wrażenie. Media społecznościowe to jedno, a spotkanie twarzą w twarz to zupełnie inny poziom”.
Bilety na Ino-Rock Festiwal są nadal dostępne o tu: www.rockserwis.pl
