Mamy w Trójmieście wszechstronnych, zdolnych muzyków, którzy bez trudu odnajdują się w przeróżnych muzycznych konfiguracjach- takie wnioski przychodzą na myśl po tegorocznej, trzeciej już edycji Sea You Music Showcase. Szczególnie było to widoczne podczas dwóch teatralnych dni imprezy - w piątek i w sobotę na dwóch scenach Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego zaprezentowało się po 12 zespołów. Działo się tak dużo, że bez trudu fan praktycznie każdej muzycznej estetyki mógł znaleźć coś dla siebie. Pora zatem na pierwszą część muzycznego podsumowania i krótki przegląd zespołów, które wystąpiły w piątkowy wieczór.
Jeśli kochacie mrok i ciężar metalu i jeszcze nie słyszeliście o 8 Minute Agony, z pewnością niebawem się to zmieni. Niemal każdy, kto stawił się na pierwszym piątkowym koncercie na Scenie Magazyn nie mógł wyjść z podziwu na myśl o tym, jak wielką mocą i ogromem kreatywnych pomysłów dysponują Ci chłopcy, których średnia wieku jak podkreślił zapowiadający koncerty na małej scenie Krzysztof Paciorek, nie przekracza piętnastu lat. Gdy w maju 2023 usłyszałam ich w gdyńskiej Desdemonie po raz pierwszy nie przypuszczałam, że niespełna rok później będą mieli już na koncie debiutancki album wydany w Antenie Krzyku, który kipi od kreatywnych pomysłów i niejednemu metalowemu wyjadaczowi może spędzić sen z powiek.
Nie zbuntowani i próbujący sprzeciwiać się światu, który ich nie rozumie, lecz w pełni świadomi tego, co znaczy być w zespole i współpracować, pilnie kształcący warsztat i odważnie kroczący przed siebie - 8 Minute Agony rozwijają się wspaniale i jestem pewna, że jeszcze niejednym zaskoczą. Lepszego, bardziej energetycznego i zaskakującego początku koncertowych emocji po prostu nie można było sobie wymarzyć. I tak, słusznie się domyślacie, był to bezapelacyjnie najlepszy występ na tegorocznym festiwalu!
Mocno i nietypowo swoją działalność rozpoczęła też scena główna, na której na start bardzo transową podróż zaserwowali muzycy Titanic Sea Moon. Hipnotyzujące, mroczne, niespieszne rytmy w połączeniu z doskonałymi wizualizacjami sprawdziłyby się co prawda lepiej nieco później, może pod koniec festiwalowego dnia, niemniej wywarły naprawdę duże wrażenie, podobnie jak potężne występy Nene Heroine i Ńoko, którzy bardzo pomysłowo połączyli jazzową wolność improwizacji z mocą elektroniki i gitarową energią, wprawiając publiczność w ruch pod sceną i niosąc niejeden uśmiech.
W piątkowy wieczór coś dla siebie mogli znaleźć też fani szeroko pojętego popu. Jego bardziej taneczną odsłonę bardzo ciekawie zaprezentował duet Odet & Szatt, którzy rozbujali publiczność wysmakowaną elektroniką i płynącym lekko głosem wokalistki. Niespecjalnie przemówiła do mnie zaś ekspresja sceniczna Olędzkiej. Nie do końca poczułam też klimat występu Tomasza Makowieckiego, który w oparach scenicznego dymu i tylnego oświetlenia snuł dość romantyczne, melancholijne opowieści, a jednak miało się wrażenie, że były nieco zbyt mgliste. Miło natomiast słuchało się gitarowo-psychodelicznych piosenek Seweryna z zespołem.
Swoje miejsce w line upie jak co roku znalazła też muzyka folkowa, jak zawsze w ciekawej odsłonie. Fajnie połączył tradycję z popową lekkością zespół Chrust, który postawił też na intrygujący wystrój dużej sceny, ale zdecydowanie bardziej wyraziście zaprezentowała się w mniejszej przestrzeni obdarzona potężnym głosem Magda Kuraś. Wraz z przyjaciółmi, wśród których znaleźli się znakomity skrzypek Tomasz Chyła i kontrabasista Immortal Onion, Ziemowit Klimek, stworzyła ujmujący klimat i zabrała publiczność w przepiękną, pełną zaskoczeń muzyczną podróż. Wokalnie wspierał ją Maciej Świniarski, budując z artystką piękne dialogi.
Po tak silnych emocjach nie pozostało nic innego, jak nieco odpocząć i zebrać siły na sobotę i kolejne ekscytujące występy.
8 Minute Agony
Titanic Sea Moon
Seweryn z Zespołem
Nene Heroine
Chrust
Odet & Szatt
Olędzka
Tomasz Makowiecki
Magda Kuraś Quintet
Ńoko
