Powraca najsympatyczniejszy festiwal lata! Już po raz siedemnasty pod koniec sierpnia, w Inowrocławiu spotkają się fani muzyki poszukujący w dźwiękach emocji, jakości i ponadczasowych melodii. Tegoroczna edycja Ino-Rock Festival odbędzie się 23 sierpnia 2025 roku, tradycyjnie w inowrocławskim Teatrze Letnim. Tym razem, wzorem lat ubiegłych będzie jednodniowa, za to obfitować będzie w piękne dźwięki. W 2025 roku na festiwalu wystąpią Toń, Pure Reason Revolution, Alex Henry Foster & The Long Shadows, Crippled Black Phoenix, a wieczór zwieńczy specjalny rocznicowy koncert grupy Quidam.
Wielki powrót artrockowej legendy
Czy jest lepsze miejsce na powrót niż rodzinne miasto? Na symboliczne zatoczenie koła?... W Inowrocławiu narodziła się historia Quidam i w Inowrocławiu zespół powraca na scenę w trzydziestą rocznicę narodzin. Szukając zalążków grupy, trzeba jednak sięgnąć wstecz aż do roku 1991. Wówczas to rozpoczęło się wspólne granie, tyle że pod nazwą Deep River i w stylistyce hard-blues-rockowej. Znacząca zmiana nastąpiła cztery lata później, gdy już pod szyldem Quidam zespół zmienił kurs w kierunku progrockowym. Wtedy też wykrystalizował się pierwszy klasyczny skład: wokalistka i wiolonczelistka Emila Derkowska (dziś Nazaruk), flecistka Ewa Smarzyńska (dziś Albering), gitarzysta Maciek Meller, klawiszowiec Zbyszek Florek, basista Radek Scholl i perkusista Rafał Jermakow. Ci muzycy, z pomocą członków Collage - Wojtka Szadkowskiego i Krzysztofa Palczewskego, nagrali debiutancki album zatytułowany po prostu "Quidam" i wydany w 1996 roku. Płyta zyskała uznanie zarówno fanów jak i krytyków, niemal z miejsca plasując grupę w rodzimej czołówce progrockowej, czego pierwszym przejawem był udział w I Festiwalu Rocka Progresywnego w warszawskiej Stodole. Powodzenie szybko wypłynęło poza granice Polski i zaowocowało koncertami w Holandii, Francji i Wielkiej Brytanii.
Na początku 1998 roku Ewę zastąpił flecista Jacek Zasada i w tym składzie nagrano dwie kolejne płyty studyjne - "Sny aniołów" (1998) i "Pod niebem czas" (2002), a także jedną koncertową "Baja Prog - Live In Mexico ’99". Ta ostatnia dokumentuje wyjątkowe wydarzenie w karierze zespołu, który po raz pierwszy przemierzył Atlantyk, by wystąpić na festiwalu Baja Prog w Meksyku. W Europie zaś koncertował u boku Johna Wettona, a później Colina Bassa. W 2002 roku już z nowym basistą Damianem Sikorskim wystąpił na Rio Festival w Brazylii, ale wkrótce drogi muzyków Quidam rozeszły się i grupa zawiesiła działalność.
Zespół powrócił dopiero w 2005 roku w odmienionym składzie, w którym wydał kilka albumów. Historię Quidam jak na razie zamyka płyta "Saiko" z 2012 roku. Rok po jej wydaniu szeregi formacji opuścił Maciek Meller (kilka lat później został gitarzystą Riverside i artystą solowym) i niebawem zespół zawiesił działalność. Do niezwykłego spotkania po latach doszło w 2021 roku przy okazji reedycji pierwszej płyty. Latem tego roku szykuje się kolejne spotkanie po latach, ale tym razem na scenie...
Rock zabarwiony elektroniką
Pure Reason Revolution to formacja brytyjska założona w 2003 roku przez Jona Courtneya i Chloe Alper, prezentująca interesującą wersję eksperymentalnego art rocka przyprawionego elektroniką. Początki historii zespołu sięgają lat 90. i założonego w Reading przez Jona Courtney'a i Chloe Alper zespołu The Sunset Sound. Skład skompletowali gitarzysta Tom Leathes i basista Bob Cooper. Debiutancki singel "Moving" dostał się na playlisty niektórych stacji radiowych, w tym Radio 1, gdzie grupę promował guru muzyki alternatywnej, Steve Lamacq.
Sunset Sound przekształciło się w Pure Reason Revolution, gdy podczas studiów na Westminster University Jon Courtney poznał Jima Dobsona i Grega Jonga. Po wydaniu trzech świetnie przyjętych albumów, zespół zawiesił działalność w 2010 roku.
Powrócił w 2020 wraz z kolejnym, znakomitym albumem "Eupnea", na którym umiejętnie połączył elementy eksperymentalnego stylu sprzed dekady z rockiem progresywnym. Podobny charakter miała następna płyta "Above Cirrus" z 2022, która ugruntowała ich pozycję w grupie innowatorów rocka. W zespole pojawił się na niej ponownie Greg Jong, powracający po kilkunastu latach.
We wrześniu 2024 Pure Reason Revolution zaproponowali ostatni jak do tej pory album - "Coming Up To Consciousness". Wraz z nim nastąpiła istotna zmiana w składzie formacji. Chloe Alper zakończyła współpracę z kolegami i związała się z zespołem James. Zastąpiła ją Annicke Shireen współpracująca na co dzień z Heilung. Nowy album porusza tematy zdrady, oszustwa, strachu, żalu, śmiertelności i pytań o zdrowie psychiczne, pokazując ciągłą ewolucję i eksplorację zespołu w ramach gatunku.
Alex Henry Foster - wszechstronny artysta i działacz
Kanadyjski muzyk, autor, producent i kompozytor, były frontman nominowanego do nagrody Juno zespołu post-rockowego/noise Your Favorite Enemies (YFE). Ze swoim aktualnym zespołem The Long Shadows tworzy intensywne post-rockowe pejzaże dźwiękowe z emocjonalnymi tekstami.
Okrzyknięty przez magazyn Rolling Stone "nieoczekiwanym artystą DIY", Alex Henry Foster wydał swój pierwszy solowy album "Windows In The Sky" w Kanadzie w 2018 roku, a na całym świecie w 2020 roku. "Windows in the Sky" został napisany głównie podczas jego pobytu w Tangerze po śmierci ojca, który przegrał walkę z rakiem. Płyta została nominowana do nagrody "Album roku" w Kanadzie w 2019 roku i wywarła spore wrażenie na artystach, których można uznać za bratnie dusze Fostera.
Rok 2023 rozpoczął się dość niefortunnie, gdyż Alex musiał przejść pilną operację serca i zrewidować swoje plany dotyczące najbliższych miesięcy. Muzyk postanowił popracować wtedy nad pięknym japońskim projektem filmowym zatytułowanym "Kimiyo" (częścią większej całości o nazwie "Voyage à la Mer") i ścieżką dźwiękową. Zaowocowało to współpracą z utalentowaną japońsko-kanadyjską artystką Momoka Tobari i jego wieloletnim partnerem artystycznym Benem Lemelinem. Wydany w kwietniu 2024 roku album znalazł się w pierwszej dziesiątce listy Billboard.
Foster, członek pierwszej fali pisarzy, entuzjastów blogów, sam założył w 2006 własny, gdzie zamieszczał swoje artystyczne i zorientowane na społeczność teksty tłumaczone na język francuski, japoński, niemiecki i chiński, aby wymienić tylko kilka. Częsty felietonista dwumiesięcznika Canadian Musician, opublikował również książki "A Journey Beyond Ourselves" w 2017 r. i "The Early Days" w 2020 r.
Foster, to zagorzały obrońca praw człowieka, aktywny mówca, komentujący rasizm, rozprzestrzenianie się gangów ulicznych (pośród których spędził swoje nastoletnie lata), odrodzenie populizmu i ekstremizmu. Współpracował z Amnesty International i War Child w kilku kampaniach. Założył również organizację non-profit w 2004 r., inicjując uświadamianie dzieci żołnierzy i stworzył The Hope Project po tsunami w Tohoku w 2011 r. Niedawno wziął udział w inicjatywach zwiększających świadomość zdrowia psychicznego.
Muzyk jest również znany jako prekursor nowego pokolenia niezależnych artystów-przedsiębiorców. Jest współwłaścicielem wytwórni "Hopeful Tragedy Records" i współzałożycielem Upper Room Studio, mieszczącego się w byłym kościele katolickim w Drummondville w Kanadzie, przekształconym w kompleks multimedialny. To właśnie tam zespół nagrał i zmiksował muzykę na debiutancki album "Windows In The Sky".
Foster założył konceptualną grupę kreatywną The Fabrik, z której wyrosło kilka kolekcji ubrań, a także specjalna linia biżuterii Red Crown Crane. W 2020 roku nabył renomowany hotel "La Maison de Tanger" w Tangerze w Maroku, który wkrótce stał się jedną z najbardziej pożądanych lokalizacji dla artystów ze wszystkich sfer. To właśnie tam aktualnie przebywa on i jego zespół. Wspólnie pracują nad nową płytą, która ukaże się w 2025 roku.
Prawdziwy entuzjasta baseballa i fan kontrkultury, Foster jest również dumnym ojcem dwóch psów o imionach Leonard i MacKaye… i lubi być po prostu nazywany Alex.
Miłośnicy międzygatunkowych wycieczek i kotów
Założony w 2004 roku przez multiinstrumentalistę Justina Greavesa, Crippled Black Phoenix to brytyjsko-szwedzka formacja znana z unikatowego łączenia mrocznego rocka i eksperymentalnych dźwięków. Często opisywani jako twórcy "ballad końca czasów", tworzą majestatyczne utwory, które zagłębiają się w tematy miłości, straty, tragedii i odkupienia.
Ośmioosobowa grupa dowodzona przez multiinstrumentalistę i pomysłodawcę przedsięwzięcia Justina Greavesa, w ciągu ponaddwudziestoletniej kariery wydała dwanaście podstawowych albumów studyjnych, powierzając w 2016 roku dystrybucję swoich dokonań amerykańsko-francuskiej niezależnej wytwórni Season Of Mist.
Twórczość zespołu już od samego początku działalności sprawiała problem recenzentom, którzy próbowali przypisać ją do konkretnego gatunku muzycznego. Dominują w niej rozbudowane kompozycje, w których post rockowe gitarowe ściany dźwięku ścierają się z progresywnymi solówkami, klawiszowymi przestrzennymi pejzażami, szczyptą elektroniki, psychodelii, stoner rocka, elementami folku i metalowymi galopadami, tworząc wielowarstwowe dźwiękowe opowieści, dotykające zarówno osobistych zagadnień dotyczących każdego człowieka, jak i globalnych problemów trapiących współczesną ludzkość.
Ciągła ewolucja Crippled Black Phoenix odbiła się na licznych zmianach w jego składzie, zarówno w studiu, jak i na żywo. Spośród pierwszych wersji zespołu, najbardziej istotne zmiany dotyczyły odejścia oryginalnego wokalisty/gitarzysty Joe Volka, który rozpoczął karierę solową (2012) i gitarzysty Karla Dematy (2014), który później założył zespół Vly wraz z odchodzącym basistą Christianem Heilmannem. Po rozpadzie, Greaves i Demata wdali się w spór prawny o zarejestrowany znak towarowy nazwy zespołu. W drugiej połowie 2015 roku problem z byłym gitarzystą został rozwiązany, a mózg zespołu Greaves mógł kontynuować swoją działalność pod pseudonimem Crippled Black Phoenix, podążając za swoimi wizjami i nadal będąc bardzo produktywnym mimo częstej rotacji muzyków w zespole.
Latem 2020 roku Greaves zapowiedział początek nowej ery zespołu. W październiku 2020 roku ukazał się zupełnie nowy album "Ellengæst", na którym wystąpiło kilku gościnnych wokalistów. Pod koniec kwietnia 2021 roku, Szwed Joel Segerstedt został ogłoszony nowym współwokalistą i gitarzystą rytmicznym. Jego pierwszym nagraniem z zespołem był singiel "Painful Reminder/Dead Is Dead". W kwietniu 2022 roku Crippled Black Phoenix zapowiedzieli nowy pełnometrażowy album "Banefyre" i swoją pierwszą trasę koncertową po Europie po pandemii Covid-19. W listopadzie 2024 roku zespół świętował 20 lat muzyki podwójnym albumem "The Wolf Changes Its Fur But Not Its Nature & Horrific Honorifics Number Two (2)", który zawierał nowe wersje starego materiału i covery, które inspirowały kolektyw na przestrzeni lat.
Justin Greaves to wielki miłośnik kotów. Ma ich około tuzina, a ulubione to Bear i Fang. Nie opuszczają go na krok! Justin jest też wielkim fanatykiem rowerów i przejażdżek rowerowych nawet tych ekstremalnych.
W tym roku Greaves i spółka pojawią się na festiwalu Ino-Rock po raz drugi i bez wątpienia zagwarantują bogatą, barwną paletę muzycznych doznań, sceniczną spontaniczność i świetną zabawę.
Wszyscy toniemy...i lubimy dobrą muzykę
Przedsiębiorca z branży pogrzebowej, prawnik od prądu, nauczycielka śpiewu, jeden z ojców polskiego stonera i tłumacz z MTV schodzą do piwnicy z czaszką jelenia na ścianie, fotografiami zmarłych ludzi, cyfrowymi, eks-kościelnymi organami Technicsa i toną innych instrumentów, żeby wspólnie tworzyć muzykę z pogranicza jawy i snu, w której ciężar i gardłowy krzyk mieszają się z harmonią, wyrazistym kobiecym wokalem i subtelnością. - tak mówią o sobie członkowie grupy TOŃ. Ich wspólna podróż muzyczna rozpoczęła się w 2021 roku, z inicjatywy Kuby i Roberta, do których wkrótce dołączyli Wojtek, Monika i Jagoda. Muzyka zespołu nie daje się jednoznacznie sklasyfikować gatunkowo, łącząc elementy stonera, psychodelii czy post-punka z motywami ludowymi i leśnymi aż po metalową ekstremę. Każdy utwór jest inny, każdy opowiada inną historię, ale w każdym przebija się zagubienie człowieka we współczesnym świecie, tęsknota za jednością z innymi ludźmi i z przyrodą i pragnienie znalezienia swojej drogi w nawale przeciwności.
Debiutancki, wydany własnym sumptem album "Korzenie" ukazał się w czerwcu 2024 r. i zawiera 8 utworów, płytę poprzedziły 4 single: "Odwilż", "Las, głaz, ćma", "Wdech/Wydech" oraz "Niesława".
Utwory zostały zarejestrowane w Nebula Studio przez Tomka Stołowskiego, a większość z nich zmiksowana i zmasterowana przez Maćka Karbowskiego. Tytułowy utwór zmiksował Robert Szydło (Mikromusic). W listopadzie 2024 grupę opuściła Jagoda Podskarbi, a zamiast niej za bębnami zasiadł Mikołaj "Miko" Malanowski.
Na ciepły, sierpniowy wieczór z wyjątkową muzyką zaprasza agencja Rock Serwis, a bilety znajdziecie na www.rockserwis.pl
O tym, jak było w zeszłym roku poczytacie tu: https://www.miedzyuchemamozgiem.eu/2024/08/ino-rock-festival-2024-2-dni-muzycznych.html
